Buikpijn en hoofdpijn!

De Doejong, ook bekend als de Indische zeekoe, is uitgestorven verklaard. Er is geen eten meer voor het dier, want de zeegrasbedden - het enige wat de Doejong eet - zijn vernietigd. Al sinds 2000 is de Doejong niet meer waargenomen in de Chinese zee. Nu weet je het maar nooit bij die Chinezen of het allemaal klopt, want ze kunnen je van alles wijs maken. Los daarvan zal voor onze kust geen Doejong te vinden zijn, wel rotjong waarschijnlijk. Maar vlakbij Scheveningen, te weten op het Haagse Binnenhof, heb ik wel familie van de Doejong waargenomen namelijk: de Doerak. Dit bijzondere soort komt vooral voor in de landelijke politiek. Terwijl de Doejong een vriendelijk charismatisch dier is moet ik vaststellen dat de Doerak dat absoluut niet is. Een Doerak houdt ervan om iedereen van alles wijs te maken, ofwel de mens niet écht serieus te nemen.

Een bekende Haagse Doerak is Wopke Hoekstra. Wopke is Minister van Buitenlandse Zaken en is ook nog de baas van het CDA. Het zal misschien wel van het warme weer komen, maar Wopke - wel een mooie naam voor een Doerak - is zichzelf niet meer. Hij heeft kennelijk een zonnesteek opgelopen. Dat is te zien. Hij oogt mager en scheert zich niet meer. Nu is hij niet de enige die van de leg is, ook staatssecretaris Eric van den Burg is dat. Hij reed onuitgenodigd op een boerentrekker het landelijke dorp Albergen binnen om op een ondemocratische wijze een hotel met 27 kamers te confisqueren voor 300 asielzoekers. Dat wordt vast bij IKEA veel stapelbedden kopen. In het dorpje wonen nu 3500 mensen, maar binnenkort dus 3800. Zoiets zal de staatssecretaris niet flikken in Laren of Blaricum, maar wel op een plek waar bewoners minder invloed hebben. Volgens de staatssecretaris was het kiezen tussen buikpijn en hoofdpijn. Met als gevolg dat de inwoners van Albergen nu beide hebben.

Buikpijn en hoofdpijn. Dat overkwam Wopke ook. De stikstofcrisis bezorgt hem hoofdpijn en het regeerakkoord buikpijn. Hoe kun je in godsnaam (dat woord past bij het CDA) zeggen dat je toch het regeerakkoord inzake het stikstofbeleid steunt, maar tegelijkertijd vindt dat het stikstofdoel niet heilig is. Je zegt toch ook niet: ik steun je, maar ook weer niet. Wopke voelde zich even geen minister, maar CDA-leider. En dat kwam omdat hij op zijn lazer had gekregen van partijleden die vonden dat hij zich te weinig liet zien in het stikstofdebat. Zeker nu de boeren op hol zijn geslagen en net als de Doejong met uitsterven worden bedreigd.

En dat kan natuurlijk niet. Dus vond Wopke het noodzakelijk om zich uit te spreken als CDA-leider. Hij zei: er is iets ernstigs aan de hand in ons land. Hoezo is er iets ernstigs aan de hand in ons land? Hoe komt hij daar plotsklaps bij? Dat komt omdat zijn partij koeienvlaai in hun broek schijt, nu de BoerenBurgerBeweging (BBB) alleen maar populairder wordt. Hij was anders nooit op die gedachte gekomen. De Doejong sterft uit. Dat vind ik treurig. Voor mij mag de Doerak uitsterven, want zo blijven we hoofdpijn en buikpijn houden!