Op de markt stond afgelopen donderdagmiddag een soul-rescue bus van Jezus. Als je goed naar de foto kijkt zie je bezijden de gele bus een fiets staan. Het is een e-bike met een lage instap. Waarschijnlijk is de e-bike van Jezus. Heel slim van hem, want het is een eind fietsen van Nazareth naar de Bossche Markt. Voor de gele bus, die kenmerken vertoont van een ambulance, stonden onder een tentdoek twee blije medewerkers van Jezus te shinen. Twee blije gezichten en dat ik snap want zij geloven heilig in Jezus. Hun mantra is: Jezus is altijd bij ons en zal ons behoeden voor onheil. Zij waren in gesprek met twee Jehova-lookachtige mensen. Dat gesprek zal vast gegaan zijn over wat Jezus kan betekenen voor hen.
Deze twee mensen waren natuurlijk op de lokroep ‘Jezus roept ook jou!’ afgekomen. Jezus heb ik niet gezien, die zal waarschijnlijk na zo’n vermoeiende fietstocht, een tukkie hebben gedaan in de gele bus. Op de achterkant van de bus stond: ‘ik ben de weg, de waarheid en het leven’. Het is een gedurfde uitspraak van iemand die niet onder ons is en er in mijn beleving nooit is geweest. Het is maar wat ge gelooft én in wat iemand belooft. En als je het allemaal wel gelooft is het misschien een stuk gemakkelijker, maar ik heb de indruk dat het geloof in beloftes steeds minder wordt.
Neem nou Gianni Infantino, de voorzitter van de FIFA. Hij beloofde bij zijn aantreden dat het een nieuwe FIFA ging bouwen, transparant en zonder corruptieschandalen. Toen was het WK-voetbaltoernooi al toegewezen aan de witjurken van Qatar voor heel veel geld. Ik geloof dat toernooi zo’n slordige 222 miljard dollar kost. Zoveel? Jezus nog aan toe, zou Jezus roepen. Een groot deel van zijn schare zit nu met een dikke jas aan naar het voetbal op tv te kijken om zo de energiekosten zo betaalbaar mogelijk te houden. Ook de bitterballen en de chips blijven in de schappen van de supermarkt liggen. Maar wat kan het schelen zullen zij die zich God voelen, waaronder Infantino, denken. Als ik mijn schaapjes maar op het droge heb!
Uit balorigheid volg ik het WK-voetbal van de FIFA amper. En ik heb ook niet de indruk dat er iets is veranderd bij de FIFA. Voorzitter Infantino, die verdacht wordt van corruptie, is zijn thuisland Zwitserland ontvlucht. Hij woont nu als een chique gastarbeider in Qatar. Infantino, of moet ik zeggen Infantilio, heerst als een vorst. Nee als een sjeik. Niets mag: geen One Love-band, geen alcohol, geen andere geaardheid. Nee, alles moet volgens het spel van de FIFA-baas en de sjeiks van Qatar. En wat doet de KNVB én wat doen wij? Helemaal niks. We kijken vrolijk uitgedost in het oranje braaf naar het voetbal, want de bal én het geld moeten rollen. Ik moest weer even denken aan de tekst op de gele bus: Jezus roept ook jou! Maar ook Hij is een roepende in de woestijn!
