‘
‘Mensen werden vermorzeld en dat kan zo weer gebeuren’! Dat zei de voorzitter van de enquêtecommissie bij de presentatie van het rapport ‘Blind voor mens en recht’. Het klinkt alsof mensen werden meegesleurd door een naderende trein die ze niet zagen aankomen. En wat nou zo schrijnend is dat iedereen die bij het toeslagenaffaire betrokken hier blind voor was, van kamerlid tot rechter. Toe maar, ook rechters. Van hen zou ik juist verwachten dat ze in deze nare kwestie niet blind waren. Ben ik onaangenaam verrast door de uitkomst van het rapport? Nee, helemaal niet. Er staat niets nieuws in, bijna alles wat is in dit rapport staat is al gezegd. Desondanks moest er toch een parlementaire enquête komen. Dat gaf lucht in het Haagse politieke circus om over de zonde te delibereren. Daarnaast zijn we in de politiek nogal verknocht aan het instellen van commissies voor parlementaire enquêtes. Commissies die alles nog eens uitgebreid overdoen om vervolgens de lijvige verhalen ergens in een of andere lade te doen verdwijnen. Een troost: er wordt eerst geschokt gereageerd én vervolgens beterschap beloofd.
Het moet allemaal anders is het credo. Maar daarna dendert de trein gewoon door. En zo blijft de temperatuur in onze samenleving, als het om de politiek gaat, rond het vriespunt aan, terwijl de wind ook nog uit het Oosten komt waar nu niet veel soeps vandaan komt. Daar worden mensen ook in blinde haat ongewild vermorzeld. Het vernietigende rapport werd op 26 februari gepresenteerd door Van Nispen van de SP, toevallig ook de partij die zich vastbeet in de toeslagenaffaire, maar niet de vruchten ervan plukte. Nee, dat was de PVV, de partij van de nieuwe Kamervoorzitter, nogal een ferm voorstander van de aanpak van (vermeende) fraude. Nu vind ik fraude aanpakken prima, maar doe het daar waar het echt nodig is en ga niet alleen af op namen die wellicht niet Hollands genoeg klinken.
In het wijkplein komen ook met enige regelmaat mensen die niets snappen van brieven die ze hebben ontvangen van de gemeente of van de belastingdienst. En zoals meestal gaat het over dat vermaledijde geld dat nog moet worden betaald of worden terugbetaald. Wat ik dan als eerste ga doen is de brief in Okki-taal aan hen proberen uit te leggen, want de ambtelijke taal is niet echt transparant en vriendelijk, eerder dwingend. Daarna ga ik bellen met de belastingdienst of de gemeente om de kwestie te bespreken. Tegen mij zijn ze vriendelijk en heel behulpzaam, maar ik ben dan ook van het wijkplein. Behulpzaam zou men ook tegen cliënten moeten zijn, dat zou al schelen. Vaak gaat het inderdaad over te veel ontvangen toeslag. In ons toeslagensysteem zijn mensen zelf verantwoordelijk voor het up-to-date houden van hun inkomsten. Niks mis mee, maar kennelijk begrijpt een groep die onze taal niet goed beheerst dat amper. functie Een e toeslagen-begeleider zou niet misstaan, want zo is het kwaad gauw geschied. Ik zie daar, jammer genoeg, niet zo snel verandering in komen. Zo gaat het van blind naar slechtziend!
