Het theater van het verdriet

Vorig jaar, ergens in maart op een koude winteravond, opende koning Willem-Alexander het nieuwe theater aan de Parade. Op een foto in het BD proost de koning met Alex Kühne op de toekomst van het prestigieuze nieuwe theater. In de zaal zitten de genodigden te wachten, voordat de voorstelling ‘wie gaat dat betalen’ begint, op de binnenkomst van de theaterdirecteur en de koning. Na een klein half uurtje vindt de koning het welletjes, de gladde zitting van de stoel zit niet prettig. En weg is ie met zijn dienstauto. Op weg naar zijn Máxima die op het koninklijk toneel op hem wacht. Gelukkig hoeft de koning zich geen zorgen te maken over de miljoenen die zijn theater jaarlijks kost.  

En dat kunnen wij niet zeggen over ons nieuwe Theater aan de Parade. Dit theater heeft zo'n 83 miljoen gekost. Beduidend meer dan begroot. En nu, nog geen jaar na de opening, moeten er al vele miljoenen worden opgehoest om het theater in leven te houden. Theaterdirecteur Alex Kühne heeft, omdat hij kennelijk niet tot tien kon tellen, het podium inmiddels verlaten. Ook de destijds verantwoordelijke wethouder Huib van Olden is achter de coulissen verdwenen. Ik vrees dat Huib voor de aanvang van de bouw van het nieuwe theater verzuimd heeft om eerst zijn oren bij Specsavers te laten controleren. Een gehoorapparaat was namelijk geen overbodige luxe geweest. Externe adviseurs riepen toen al dat het financiële plan uiterst wankel was. 

Maar ja, bij de gemeente gaat het ook om prestige. Dus vooral niet toegeven aan kritische geluiden. En ook weten we allemaal dat in de praktijk een ambitieus project altijd veel meer kost dan begroot. Het is nooit anders geweest. Het is net als boodschappen doen, die worden wekelijks ook alsmaar duurder. Terwijl het gemeentebestuur in rep en roer is over het theater loopt er nog een groot project in onze stad, de verbouwing van de bibliotheek. De buitenkant hiervan is helemaal ingepakt. Ook dit is een ambitieus project met veel uitdagingen. Aan deze gigantische renovatie hangt een prijskaartje van 31,7 miljoen, maar let op: we zijn pas halverwege. Op de prijskaartjes die door mijn handen gaan staat vaak een sticker met daarop een leuk kortingspercentage. Dat is heel wat anders. We zullen zien of de bieb straks naast het uitlenen van boeken ook geld moet gaan lenen om te overleven.

Maar dat is voor later. De vraag is nu: hoe moet het verder met het Theater aan de Parade? De Bossche schriftgeleerden in het Stadhuis gaan nu een theaterstuk schrijven met daarin vast een spannende slotscène in de sfeer ‘ wie zal betalen Zoete Lieve Gerritje’. Laat me raden: ik vermoed dat de kaartjes duurder worden en een aantal medewerkers van het theater via de artiestenuitgang de zaal verlaten. Een gelukkige bijkomstigheid is de verkoop van kaartjes, veel voorstellingen zijn volgeboekt. Daar ligt het dus niet aan. Nee, het ligt vooral aan de slechte acteerkunst van twee mensen die het theater laten bloeden in plaats van bloeien. En zie: het theater aan de Parade is vanaf heden ‘het theater van het verdriet', met in de hoofdrol Mike van der Geld en Huib van Olden!