Ofschoon de zomervakantie langzaam als de avondzon achter de horizon verdwijnt wil ik het toch even hebben over het fenomeen vakantie. Dat komt door een artikel hierover in het BD. Dat klonk niet hoopvol. Dus weet ik of het op vakantie gaan nou een feest is, of toch niet? Het vakantiegevoel begint meestal met een jubelstemming, al snel gevolgd door keuzestress. Nu is keuzestress niet ongezond. Het kan echter wel zorgen voor de nodige spanning, zeker als je relatie ook een soort van keuzestress is geworden. En dan moet je ook nog eens gaan nadenken over waar je heen gaat en hoe je daar naar toe gaat? Wat neem je mee? Ga je met het vliegtuig of met de auto van de baas met daarachter je sleurhut of ga je met een georganiseerde Bolderman groepsrondreis mee?
Als je gaat vliegen, dan komt er eventueel vliegschaamte om de hoek kijken. Vliegen is niet goed voor het milieu, ook al kom je zelf uit een goed milieu. Met de auto op zijn Max Verstappen’s naar Frankrijk of Spanje is ook een pittige klus, zeker als de navigatie niet helemaal doet wat ie moet doen. En heb je een volledig elektrische auto dan moet je precies weten waar je kunt tanken, anders moet je wel een lange stekkersnoer meenemen. En met een georganiseerde reis ben je nooit alleen. Kortom, dat bedoel ik met keuzestress en dan heb ik het nog niet over relatiestress en de eventueel bijbehorende kinderen.
Als je kinderen hebt, willen die ook wat in de pap te brokkelen hebben. Ik hoor namelijk regelmatig zeggen: als de kinderen het maar leuk hebben op vakantie dan hebben wij het ook leuk. Ach, zo kun je je natuurlijk van alles wijs maken! Terwijl je met je vakantieplannen aan het stoeien bent, vergeet je even dat je relatie al een poosje niet helemaal lekker loopt. Dan kom ik bij het artikel in het BD. Ik las namelijk dat vlak na de zomervakantie het aantal echtscheidingsaanvragen met zo’n kleine dertig procent toeneemt. Dat vind ik best veel, ofschoon er tegenwoordig, als er al een scheet dwars zit, wordt gescheiden. Ik voel geen verbinding meer, zegt een van de twee. En dan toch samen vakantie gaan met een onverbiddelijke scherprechter op de achtergrond die zegt: Zo kan het niet langer. Dat is ook de kop van het aantal artikel in het BD.
Enfin, tegen beter weten in besluit je toch om naar een zonnig en pittoresk oord te gaan ergens aan de Middellandse Zee. De eerste dagen zijn veelbelovend, verrassend en nieuw. De zon doet je smelten, en een glas witte wijn smaakt net even iets anders. Het lijkt weer op pril geluk. Maar na drie dagen is de rol er een beetje af. Dan vliegen de muggen zoemend om je heen. En voor je het weet wordt je weer eens uit irritatie gestoken. Ja, wat dan? De muggenstift is niet afdoende. De muggenbeten worden zichtbaar. Er is geen ontkomen aan.Thuis kun je nog even de deur achter je dichttrekken en met vrienden afspreken om leuke dingen te gaan doen. Op je vakantieverblijf ben je de godganselijke dag op elkaar aangewezen en dan kunnen drie weken lang duren. Eenmaal thuis zul je vast tegen je buren zeggen dat je vakantie tof was, terwijl je denkt: zo kan het niet langer!
