Voor mij niet, want ik heb weinig met de ‘Dag van de Vrijwilliger’. Er is haast iedere dag wel een dag van iets Vandaag was het ‘Paarse Vrijdag’. Wat het ook moge wezen. Ik wilde er eigenlijk helemaal niets over schrijven, maar ik werd getriggerd door een kaart die ik via de post kreeg van mijn vrijwilligersorganisatie. Op de kaart stond: ‘als vrijwilliger maak jij het verschil’. Bedankt! Punt. En, komt er nog meer? Ja hoor. We hopen dat we ook in 2022 op jouw inzet kunnen rekenen. En dat schreef de bestuurder van mijn vrijwilligersorganisatie. Ik ken haar niet persoonlijk, maar iets in mij zei dat het zo wel heel gemakkelijk en goedkoop is om middels een kaart mij en al die andere vrijwilligers te bedanken. Vind je echt dat de vrijwilliger het verschil maakt, dan kun je als bestuurder ook het verschil maken door je vrijwilliger te verwennen met iets wat ertoe doet.
Gelukkig werd mijn dag toch heel leuk. Prinses Amalia werd 18 jaar en wordt misschien over een poos wel mijn koningin als haar vader er de brui aan gaat geven nu de populariteit van het koningshuis tanende is. Jammer genoeg was ik vergeten om de rood-wit-blauwe vlag buiten te hangen. Zou bij mij de liefde voor het koningshuis ook tanende zijn? Helemaal niet. Als ik op tv het koninklijk gezin tijdens een fotosessie zie huppelen en lol met elkaar zie maken dan word ik helemaal blij. En potverdorie: wat blijft onze Máxima een betoverende schoonheid. Maak haar maar minister-president, dan verdwijnt misschien wel de tweespalt in ons land en het eeuwige beter weten.
Maar mijn dag werd nog leuker. De zon scheen uitbundig en ik mocht ook nog een afspraak maken voor een boosterprik in Boxtel. Over een week gaat de derde spuit erin. Nog even en ik ben verslaafd aan vaccins. En nu kan ik met een gerust hart naar het strengere Frankrijk om in Parijs kerstmis te gaan vieren. En of dat al geen goed gevoel gaf belde ook nog een medewerker van de VARA om te vragen of ik volgend jaar voor een schappelijke abonnementsprijs toch lid wil blijven van de VARA-gids. Van plezier heb ik mezelf op een lekkere tompouce getrakteerd. Dit om mijn vrijwilligersdag, de verjaardag van Amalia en mijn snelle afspraak bij de het prikcentrum te vieren. En zo zorgde deze kleine dingen voor het verschil!
