Kom nu maar op met dat woord, hoor ik mijn columnlezers denken. Maar nog even geduld. Ik ga eerst even naar hoogleraar Erik Scherder. Je kent hem vast wel, hij is die man die alles weet over de werking van onze hersenmachinefabriek. Dat vertelt ie maar al te graag in een talkshow. Erik Scherder is van mening dat we in het nieuwe jaar onze hersenmachinefabriek vooral harder moeten laten werken. Desnoods maken we maar overuren.
Hij zegt: “Maak het jezelf eens wat moeilijker ofwel ga zelf weer nadenken." Vrij vertaald: "Ga op zoek naar de verlichting in het hoofd.” Mijn overbuurman heeft hier op zijn eigen wijze al invulling aan gegeven. Op zijn balkon hangen twee zogenaamde verlichte waslijnen die in de donkerte van de avond tot bloei komen. Vermoedelijk denkt ie dat het dan wel goed komt met zijn innerlijke verlichting. Eerlijk gezegd denken veel mensen dat het allemaal wel goed komt en dat de soep niet zo heet wordt gegeten. Vergeet het maar!
En daarom snap ik Erik Scherder helemaal, want we leven in een fase waar gevaarlijke techgiganten zoals Musk en Zuckerberg onbezonnen achter een van de grootste mafketels van de wereld Donald Trump aanlopen met als bedoeling om ons vrije denken zoveel mogelijk in te perken. Bij deze drie draait het slechts om macht en geld. Overigens is dat voor een groot deel al gelukt, met dank aan onze onafscheidelijke smartphone die bijna dag en nacht aanstaat, Een smartphone die ons autonome denken vermindert.
Goed, en nu naar mijn woord van dit jaar. Dat woord is ‘voorzorgcirkel’. Mooi toch? Oké, het is een gewoon woord, maar ook weer een ongewoon woord. Een voorzorgcirkel is een soort van vangnet bedoeld als zorgverzekering voor later. In de Volkskrant las ik dat een groep oudere buurtgenoten in de muziekwijk in Almere dat woord heeft omarmd. Ze hebben afgesproken om elkaar, indien nodig, te ontmoeten. Om met elkaar te koken en te eten. Elkaar te troosten of zo nodig je naar het ziekenhuis te brengen voor een afspraak met een specialist wanneer allerlei klachten in je lijf zich opstapelen.
En dan kom ik natuurlijk vanzelf bij de zorg uit. We weten inmiddels dat zorg niet meer vanzelfsprekend is. Zo zachtjesaan wordt de zorg - als we niets doen - een waxinelichtje dat gaat flakkeren. Nu heeft onze nieuwe minister van Volksgezondheid Fleur Agema destijds als kamerlid beloofd om de zorg weer te optimaliseren ofwel het zorgvarkentje eens goed wassen. Maar nu ze aan de touwtjes trekt fungeert ze meer als trekpop van Geert Wilders. Dat moet je niet doen, Fleur. Ruk je los van hem en reis met je dienstauto naar de verlichte ouderen in de muziekwijk in Almere en doe er je voordeel mee. Zij weten tenminste wat Erik Scherder bedoelt met zelf nadenken en om die reden is 'voorzorgcirkel' voor mij nu al het woord van het jaar!
