Het Land van (N)ooit!

Toen ik vanmorgen wakker werd hoorde ik in mijn hoofd weer Amira Medunjanin zingen, een zangeres uit Bosnië-Herzegovina. Zij was gisteravond samen met Capella Amsterdam een van de gasten bij November Music in het Jheronimus Bosch Art Center. Ze zong met veel emotie in haar stem twee prachtige volksliedjes uit de Balkan. Het raakte me, het was zo intens mooi dat ik er bijna een traan om moest laten. Dat had best gekund, want ik zat op de eerste rij. Alleen zangers Amira zou het misschien hebben gezien. Intussen hoor ik dat in haar land ook weer een gespannen toestand heerst, terwijl hen ooit een beter leven was beloofd. En zo moest ik uit het niets ineens denken aan Het Land van Ooit. Ik heb er geen verklaring voor, maar wat later zag ik parallellen met de situatie nu. 

In 1989 werd in Drunen ‘Het Land van Ooit’ geopend. Het moest allemaal echt lijken. De inwoners waren Ooiters en anderlanders niet-Ooiters. In het 'Land van Ooit' werd ook een vreemde valuta gehanteerd, namelijk de OoitSent. Maar 'Het Land van Ooit' werd 18 jaar later 'Het Land van Nooit'! Alles wat de familie Taminiau had opgebouwd liep door wangedrag en -prestaties als douchewater door het rioolputje. Ook de onderlinge familieband was naar de vaantjes. En zo veranderde dromen in nachtmerries.

En nu heb ik toch het gevoel dat we zachtjesaan in een soort van nachtmerrie aan het belanden zijn. Ooit bevonden we ons bij de beste landen van Europa. Alles hadden we goed voor elkaar, althans dat hoorde ik onze regering roepen. We hadden de beste zorg, het bijna beste onderwijs, een prima infrastructuur, een goed woningbeleid en wat nog meer zij. De zorgen om het klimaat waren er wel, maar onvoldoende. Het klimaat was vooral een linkse hobby, vond de VVD. En de VVD is onder leiding van Mark Rutte al jarenlang nog steeds de grootste partij en daar komt, vermoed ik, geen verandering in omdat veel mensen het wel prima vinden van wat de VVD doet voor ons land. 

Intussen staat de zorg op springen, Worden de rijken rijker en rijker. De zeespiegel stijgt, de aarde wordt allengs warmer en warmer. Maar wat zie ik op tv bij de klimaatconferentie in Glasgow: een paar letterlijk slapende wereldleiders. Mark Rutte roept op de klimaatconferentie in zijn steenkolen Engels dat in het zuiden van ons land het water letterlijk aan de lippen heeft gestaan

De mensen die in het gasschadegebied wonen zijn net als de mensen van de toeslagaffaire nog steeds in afwachting van Sinterklaas en iedereen weet dat de Sint niet bestaat. Er vallen treinen uit omdat er te weinig verkeersleiders zijn. Het ziekteverzuim in de zorg is zorgwekkend. En er is een groep mensen die wars is van het vaccin tegen corona. Ik hoor hierover allerlei (complot)theorieën die mij doen huiveren. Kortom, de wal keert het schip. Nog even en we worden inderdaad 'Het Land van Nooit'!