Het is nog even weg, maar de in- en optocht is in aantocht. Nog zo'n 33 nachtjes slapen en dan is het weer carnaval in Oeteldonk. Afgelopen weekend zag ik de roodwitgeel kleuren alweer voorbij komen. Verlangend naar carnaval wapperden ze om de halzen van twee jonge mannen. In hun kouwe knuisten hadden beiden een trompet. Ze waren op weg naar café de Basiliek op de hoek van de Hinthamerstraat. Café de Basiliek ligt precies in de schaduw van onze ouwe Sint Jan, de echte basiliek. In café Basiliek is het bijna altijd feest. Het is een op en top ouderwetse bruine kroeg waar jong en oud gezamenlijk hun biertje hijsen. Met carnaval zal het vast weer buiten in de rij staan zijn om binnen te geraken met of zonder trompet.
Maar het is nog niet zover. Ofschoon voor de meeste Bosschenaren het carnaval het orgasme van het jaar is heeft onze stad nog een primeur te bieden. De Crazy Crumble! En dan bedoel ik niet die idiote Trump. Nee, de Crazy Crumble is een lekkernij die inmiddels een hype is geworden in onze stad. Het concept is zo’n beetje overgewaaid uit de wereldstad Londen. Ik wilde eerst niet verklappen wat het zo lekker en onweerstaanbaar maakt, maar ik doe het toch. Als is het maar om jullie te verleiden. Het is een warme appelcrumble met kaneel, crumble laag, romige vanillesaus en een knapperig laagje gekarameliseerde suiker.
In het weekend staan rijen mensen bij Pilkington in de Torenstraat buiten te wachten om deze lekkernij te kopen. Kennelijk is ie om te smullen. Net als bij Bossche Bol van Jan de Groot. Ook daarvoor staan mensen van heinde en verre buiten in de rij. En zo heeft Den Bosch naast carnaval nog twee in de-rij-staande publiekstrekkers. De Crazy Crumble moet net als de Bossche bol heerlijk van smaak zijn, tenminste aan de gezichten van de mensen te zien.
Ik heb nog geen Crazy Crumble verorberd. Dat komt omdat het in de rij staan niet mijn hobby is. Alhoewel het in de rij staan wel goed is voor sociale contacten. Het zal niet lang meer duren voordat ik van de Crazy Crumble ga proeven. De Crazy Crumble komt voor mij, net als carnaval, steeds dichterbij. Niet dat ik op stap ga, maar ik ben wel blij dat we inmiddels een nieuwe Oeteldonkse minister-president hebben en dat is Bosschenaar Jeroen Dona.
Jeroen Dona is ook de baas van het entertainmenttheater MainStage en ook een onvervalste carnavalsvierder. Kortom, entertainment is hem met de paplepel ingegoten. Nu ken ik Jeroen nog een beetje uit mijn Malmberg tijd. Dus ik denk dat er een goed kwakende oetel uit het drassige moeras omhoog is gekropen om het ongeregelde Oeteldonksche clubzootje weer in de rij te krijgen. Jeroen moet nu als de wiedeweerga op zoek naar een nieuwe Prins Amadeiro. Dat wordt nog een hele klus, want ze zullen hiervoor niet in de rij staan. Over zo’n vier weken moet er een prins of prinses Amadeiro staan die even lekker smaakt als een Crazy Crumble en zich een Bossche Bol voelt!
