Wouter Koolmees is een railrunner. Hij loopt van station naar station om te kijken of de treinen op tijd vertrekken. Meestal lukt dat wel, soms niet. Dan is het op een tochtig perron, zeker in deze tijd, een beetje blauwbekken. Laatst stond ik, nadat ik mijn passen had versneld - want ik wilde op tijd zijn -, op het station in Nijmegen te wachten op de trein naar huis. Uit een luidspreker klonk op een vol perron de AI-achtige stem die zei dat de trein wat vertraging had. Ik keek rond. Als al die mensen maar passen in de trein, dacht ik. Zo niet, dan ga ik Wouter Koolmees bellen, de hoofdconducteur van de NS.
Maar nu even niet. Wouter Koolmees is verkenner geworden. Nee, niet van de padvinderij, maar van het Haagse wespennest waar vooral wesp Dilan Yesilgöz al druk aan het steken is. Een verkenner, wat moet ik me daar bij voorstellen? Zelf ben ik nooit lid van de padvinderij geweest, dus ik weet ook niet wat de rol van een verkenner is. Alleen hoorde ik weleens dat op een scoutingkamp, wanneer de padvinders braaf lagen te slapen, de verkenner in het donker het deed met een Akela. Voor de duidelijkheid: de verkenner is er voor de jongens en een akela voor de meisjes, maar soms gaan ze samen op kamp om leuke dingen te doen. Ik bedoel maar.
Voor verkenner Wouter Koolmees ligt dat anders. Hij heeft geen tijd om leuke dingen te doen met een akela. Als NS-baas zal Wouter de komende dagen ongetwijfeld te maken krijgen met seinstoringen op Den Haag Centraal waardoor het sein regelmatig op rood zal springen. Wat zeg ik nu: rood! Het woord rood werkt bij de VVD als een rode lap op een stier. Dus Wouter zijn taak wordt om alle seinen op groen te houden zonder echt linksaf te slaan. Alhoewel, bij het woord groen slaat de VVD ook al op tilt. Immers die groene jongens en meisjes zijn klimaatdrammers. En dat niet alleen. Ze willen ook van de rijken wat van hun zuurverdiende geld afpakken. Nu staat de kleur groen symbool voor groei, leven en natuur, maar dat weten ze niet bij de VVD. Voor hen telt alleen de hardwerkende Nederlander. Hoe die hun geld verdienen deert hen niet.
Van de week heb ik op NPO plus naar een Deense achtdelige televisieserie gekeken. De titel: Other People’s Money. Het is een dramaserie gebaseerd op ware gebeurtenissen over de grootste belastingzwendel aller tijden. Een netwerk van rijke beleggers, bankiers en juristen weet 447 miljoen burgers van Europa door slimme constructies het duizelingwekkende bedrag van 146 miljard euro te ontfutselen. En daar hoefden ze amper voor te werken. Een onderzoeksjournalist vroeg zich halverwege de serie af waarom mensen aan de bovenkant met alles wegkomen, terwijl mensen aan de onderkant altijd moeten bloeden. Ik moest meteen denken aan de toeslagenaffaire. Maar daar heb ik de VVD amper over gehoord. Aan verkenner Wouter Koolmees nu de ondankbare taak om de trein niet te laten ontsporen. Wie weet lukt het hem toch om akela Yesilgöz te verleiden!
