Marianne van der Sloot was een aantal jaren CDA-raadslid in
de Bossche Raad en het laatste jaar de fractievoorzitter van deze partij. Nu is
ze vertrokken naar Provinciale Staten. Marianne is – denk ik – heel ambitieus.
Voor haar rol als raadslid heeft onze burgemeester haar een koninklijke
onderscheiding opgespeld oftewel een lintje. Geen gemakkelijke klus, want je
moet bij het opspelden zo vlak boven de rechterborst wel lichaamscontact zien
te vermijden. Voor je het weet heb een MeToo- proces aan je broek hangen.
Maar waarom heeft
Marianne van der Sloot een lintje gekregen? Kennelijk heeft Marianne zich als
raadslid bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de (Bossche) samenleving,
althans volgens mensen in het Stadhuis. Vind ik dat overdreven? Ja, dat vind ik
heel overdreven en nogal lastig uit te leggen. Immers, mag je van een raadslid niet
verwachten dat hij/zij zich juist bijzonder inzet voor de Bossche samenleving? Daarom word je toch raadslid, zou ik zeggen! Alhoewel, er zijn ook raadsleden
die een hobby hebben gemaakt van hun raadswerk of hun eigen ego boeiender
vinden!
Wellicht heeft Marianne is bijzonder verdienstelijk bezig
geweest, ofschoon mij dat nooit is opgevallen. Raadsleden om haar heen wel. De
burgemeester roemde de inzet van Marianne voor de zwakkeren in de samenleving
met name haar inzet op thema's als armoede en eenzaamheid. Nou ken ik best wel
mensen die zich met al hun vezels inzetten voor de zwakkeren in onze Bossche samenleving.
Die mensen hoor je niet, maar staan ook niet op een podium zoals Marianne van
der Sloot. Nee, die doen dat gewoon vanuit een persoonlijk motief, uit liefde
voor de medemens. Ik hoor hen zeggen: ‘ik ben er voor de ander, klaar’!
In haar afscheidswoord zei Marianne dat ze het raadswerk
vooral mooi vond om te doen. Mooi! Dat is volgens mij niet hetzelfde als
bijzonder verdienstelijk! O ja, ze had ook nog een advies. ‘Wees trots op de
stad, maak maximaal gebruik van het Provinciehuis en maak Den Bosch weer
groot’. Politieker kan het niet, maar het past wel binnen haar ambities.
Marianne gaat de komende jaren door het leven als gedeputeerde, niet te
verwarren met gedupeerde (dat zijn namelijk de zwakkeren in onze samenleving).
Marianne heeft de portefeuille: 'samenleving, cultuur en erfgoed'. In die rol
zal Marianne zich onder meer inzetten voor de leefbaarheid op vooral het
Brabantse platteland. Als gedeputeerde gaat zij - met voorop in de pas lopende
ganzen en een blikken harmonieorkest - Brabantse
dorpen bezoeken om met bewoners ‘dorpendeals’ te realiseren. Wat dat precies
inhoudt weet ik niet, maar het klinkt best spannend. Een prettige bijkomstigheid voor
Marianne: ze hoeft niet meer zo haar stinkende best te doen, want er hangt
al een lintje van verdienste op haar kanariegele jurk!
