De maand april zit er bijna op. Mijn pen stond even droog, maar nu heb ik ‘m toch maar weer in de digitale inkt gedoopt om te kunnen schrijven, want het was me het weekje wel. Nu wil ik geen zin wijden aan die ellendige oorlog in Oekraïne die steeds dichterbij lijkt te komen. Toch gedaan. Gelukkig was er ook vrolijk getint nieuws te melden. En dan is het heel fijn dat we een koning hebben die met bijna alle Nederlanders zijn verjaardag wil vieren. En dat is goed voor broodnodige saamhorigheid die nogal broos is geworden. Er zijn natuurlijk ook Nederlanders die geen fan zijn van het koningshuis zoals Arjan Lubach. In twee van zijn Avondshows liet hij daar geen misverstand over verstaan. Nu hoef je van mij geen fan te zijn van het koningshuis, maar het is wel erg gemakkelijk en niet origineel om hen weerloos neer te sabelen. Ik vind het goedkope kost die over de datum is. Het is ordinaire onderbroekenlol, goed voor de kroeg.
Los van wat Arjan Lubach zei over het koningshuis werd er overal uitbundig het oranjefeest gevierd. Na twee jaar was het weer oranje boven, was het ouderwetse oranjegevoel weer voor een dag terug. De Bossche binnenstad kleurde oranje, puilde uit met vrolijke gezichten. Voor even was alles weer ontspannen. Het goudgele nat vloeide rijkelijk en de muziek klonk als muziek in de oren. ‘To love somebody’ klonk het op de Parade. Vrij vertaald: ‘van elkaar houden’. Dat is het enige wat ertoe doet. Laat dit ook doorklinken in het Kremlin waar een gure en kille wind waait die maar niet wil gaan liggen. Nu waait de wind in ons land ook niet bepaald aangenaam. De zon probeert dat wel te verzachten, maar slaagt er niet echt in. We zijn een beetje aan het hyperen geslagen en slaan van bijna alles op tilt, gaan rare dingen doen.
Zo ging een 80-jarige man uit Zoetermeer op rooftocht naar de supermarkt om zijn hongerklop te stillen. Je weet vast wel wat hongerklop is. Het is vooral in de wielersport bekend. Maar waarom ging hij jatten? Uit wanhoop. De man uit Zoetermeer heeft alleen zijn AOW en zegt dat hij er niet van kan rondkomen. Natuurlijk werd hij betrapt, want een 80-jarige is niet zo gehaaid ome r ongeziens mee weg te komen. Ook Johan Derksen weet nu dat hij in zijn eigen talkshow rare dingen heeft gezegd over vijftig jaar geleden, over een jeugdzonde. Máxima zou zeggen: hij is beetje dom geweest! In plaats van een kaars tussen de benen van een niet bij de les zijnde jonge vrouw te zetten had hij beter net als de Rob de Nijs een kaars voor het raam kunnen zetten. Maar nu komt het: het OM gaat zich met deze kwestie bemoeien. Vind je het gek als ik zeg: bij het minste of geringste vliegen we erop als de bok op Mieke! Het is maar een gezegde. Of mag ik dat ook niet meer zeggen? Slaan we dan op tilt?
