Droomstad

‘De stad van’ is een wekelijkse rubriek in het BD. Afgelopen maandag mocht Charelle van Es in de krant haar verhaaltje doen over wat ze vindt van onze stad en hoe trots ze is op de stad. Charelle is een jonge zangeres die, naast het zingen van het levenslied, bij een slagerij in de binnenstad werkt. Je zou haar een soort van ‘schlagers’ vrouw kunnen noemen. Het is dus niet zo raar dat Charelle trots is op het levensliedfestival op de Bossche Markt. Daar is ook niks mis mee! Het levenslied bezingt immers het leven in alle toonaarden waarbij tranen van verdriet of geluk zo af en toe vloeien. Dat hoort bij het leven. Ook in het Bossche, mijn stad.

Ik ben best wel trots op mijn stad, de stad van de lach en de traan. Maar waarop precies ben ik trots? Dat vind ik niet zo simpel te beantwoorden, maar ik denk op onze bourgondische longen én op de VF, het cultuurplein van onze stad! Weinig trots ben ik op onze Stadhuisbeleidsmakers met hun drijfzandvisies. In het BD las ik pas een artikel over een mijmering (droom) over het Zuidwalgebied. Het moet een van de mooiste plekjes van de Bossche binnenstad gaan worden. Het voormalige majestueuze Paleis van Justitie wordt dan het kloppend hart. Dit lijkt mij niet serieus te nemen. Volgens mij hebben de visiemakers op het Stadhuis iets te diep in het glaasje gekeken. Weet je, aan de tap ontstaan vaak de wildste ideeën die – weet ik uit ervaring – meestal niet tot bloei komen. Het is net als bij bloemen, je moet ze wel regelmatig water geven anders verdorren ze.

Ik heb al heel wat visionaire gedachtekronkels voorbij zien komen. Nee, over het TadP wil ik het niet meer hebben, daar moet Charelle van Es bij het komend levensliedfestival maar een levensliedje over gaan zingen. Ik wil het dit keer hebben over de visie op de Zuid Willemsvaart. Dit doodsaaie bootarme kanaal moet een kanaalpark worden. Dit kanaal zo’n 12 kilometer lang moet de komende jaren veranderen in een groene strook van parken. Om met de woorden van de gemeentevisionairs te spreken: ‘hier komen de binnenstad en buitengebieden, natuur en cultuur, wonen en werken, en oud en nieuw samen'. Echte droomwoorden! In het najaar van 2016 werd in de Tramkade de droom door toenmalig wethouder Eric Logister gepresenteerd. 

Inmiddels zijn we een hele poos verder, ruim twee jaar zelfs. Ik hoor het woord Zuidwillemspark nog amper vallen. Alleen op de brug over de Zuid Willemsvaart pronkt deze naam. Ik herinner me nog dat betrokken Bosschenaren hun droom over dit droomproject mochten delen met de gemeente. De dromen staan op de droomstadwebsite van onze stad. In totaal zijn er zeventien dromen ingediend waarvan er één is gerealiseerd. In het bestaande brugwachtershuisje aan de Orthenbrug is een ‘coffee to go tentje’ gekomen, een soort van ontmoetingsplek is in het Zuidwillemspark. Heel apart, want waar is het park? Blijf in het Stadhuis maar lekker dromen van een Zuidwillemspark en een Zuidwal als kloppend hart!