Deze column gaat over Sanoune. Ik ontmoette hem in de wijk Boschveld. Sanoune komt uit Benin, maar verblijft al bijna 10 jaar in ons land. Nog steeds illegaal, dat wel. Ik vroeg hem wat zijn naam in onze taal betekende. Hij zei: geluk. Maar de dertigjarige Sanoune heeft allesbehalve geluk in zijn leven. Immers officiële instanties ontkennen tot nu zijn bestaan. Sanoune is een sympathieke bescheiden jongeman van dertig jaar. Hij glimlacht naar mij, maar zijn hart huilt. Het verhaal dat Sanoune klinkt heel onwerkelijk.
En nu woont hij sinds 2015 met vijf andere uitgeproduceerde asielzoekers in een noodopvang in Boschveld. Hij spreekt fatsoenlijk Nederlands, dat heeft Sanoune zichzelf aangeleerd. Hij ging, toen hij dakloos was, ieder dag bij Vluchtelingenwerk koffie drinken. Daar was hij heel welkom. Nu volgt Sanoune nog steeds taalontmoetingen bij Vluchtelingenwerk Den Bosch. Vluchtelingenwerk Den Bosch heeft er mede voor gezorgd dat Sanoune in de noodopvang kon gaan wonen. Van de gemeente ontvangt hij per maand 140 euro zakgeld om van te leven. Ik moest tijdens zijn verhaal even denken aan de mensen van de toeslagenaffaire, ook zo onwaarschijnlijk.
Waarom krijgt Sanoune geen verblijfsvergunning? Sanoune beschikt niet over een geboorteakte. Zijn geboorteakte is in het dorp waar hij is geboren nooit opgemaakt. Het hoofd van de school van het dorp waar Sanoune woonde heeft gezegd dat er meer kinderen geen geboorteakte hebben. Kortom, zonder een geboorteakte bestaat Sanoune niet. Het voelt bij mij als een soort van fantoompijn. Zijn contactpersoon bij de gemeente beheert zijn dossier. Waarschijnlijk ligt dat onder aan de stapel. Wat er allemaal in het dossier staat weet ik niet, maar er zullen ongetwijfeld aantekeningen in staan over pogingen die genomen zijn om zijn situatie aangenamer te maken.
In 2015 heeft hij Bert Koenders, destijds Minister van Buitenlandse Zaken, gesproken over zijn uitzichtloze situatie. De minister was toen op werkbezoek in Boschveld. Zelfs het NOS-journaal heeft zich ermee bemoeid net als de ambassadeur van Benin. Ook burgemeester Jack Mikkers heeft in 2019 nog een brief gestuurd naar de rechtbank. In de brief noemt hij de situatie van Sanoune inhumaan en vraagt de rechtbank om mee te werken aan een terugkeer van Sanoune naar Benin. Allemaal zonder resultaat. Sanoune verveelt zich te pletter en wil graag iets doen: werken of vrijwilligerswerk doen of desnoods terug naar Benin. Na dit gesprek was ik een beetje van slag. Hoe kan dit? Nee, dit kan niet. Maak een geboorteakte én geef hem een verblijfsvergunning. Zo ingewikkeld is het niet om Sanoune zijn geluk te laten proeven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten