Wen er maar (niet) aan!

Terwijl ik achter mijn laptop bezig ben met het schrijven van een column zie ik buiten donkere wolken zich samenpakken, De bomen langs het kanaal maken ter ondersteuning dansende bewegingen. Van voor naar achter, van achter naar voor. Op de Zuid-Willemsvaart probeert een man op een bootje zo snel mogelijk een veilige haven te bereiken voordat hij misschien uit het bootje wordt geblazen. De regen klettert kort, maar hevig naar beneden. Ergens in de verte dondert het. Wen er maar vast aan, hoorde ik laatst op tv een weerman zeggen. Afgelopen zaterdag fietste ik nog in mijn korte broek en polo shirt naar vrienden. De zon lachte me toe en mijn gezicht kleurde - zoals tijd - rood, maar het was ook 28 graden. Nu een paar dagen later is het 15 graden en het is nogal wisselend en buiig weer.

Wat ik dan doe? Dan ga ik naar een film in de VF. Ik heb een Cinevillepas waarmee ik gratis naar de film kan. Ik hoor je denken: hoezo gratis? Niks is toch gratis meer! Toch wel. De kwaaltjes PHPD, die je bij het vorderen van je leeftijd krijgt aangereikt, zijn gratis. Daar hoef je helemaal niets voor te doen, alleen maar te ondergaan en zo af en toe erover klagen bij je partner of tegen zomaar een voorbijganger bij AH. Dit terwijl je bij de kassa staat te wachten totdat je je boodschappenkarretje kunt leegmaken. Als je vervolgens de boodschappen hebt afgerekend en op je bonnetje kijkt, zeg je tegen jezelf dat het allemaal verrekkennis duur is geworden. Wen er maar aan, zegt de bovenbaas van AH die ergens in het buitengebied in een grote riante villa woont. Ach, hij heeft er hard voor gewerkt, maar wie niet?

Ik dwaal af, want ik was op weg naar een film in de VF. Onderweg keken donkere wolken me dreigend aan. Ik versnelde mijn pas, stak over en werd bijna door een fatbiker omver geblazen. Ik schrok me een hoedje, daar lag ik toch bijna op de grond. In mijn gedachte hoorde ik al de sirene van de ambulance. Intussen begon het weer te regenen, maar de VF was niet ver meer. Ja, ja, de fatbike, dat verrekte snelheidsmonster. Het is nu zover dat zelfs de kersverse PVV-minister er zich mee gaat bemoeien. De helmplicht voor fatbike en ebike dreigt. Wen er maar aan! O ja, dan nu de film. 

Ik ben naar ‘De jacht op Meral Ö’ geweest. Meral is van Turkse afkomst, is gescheiden en heeft twee jonge kinderen. Meral is een van de slachtoffers van de walgelijke toeslagenaffaire die maar niet wil eindigen. Meral wordt door de overheid behandeld alsof ze grofvuil is. Sorry dat ik besta, hoor ik haar haast zeggen. Iedereen en alles lijkt tegen haar te zijn. Ze wordt door mensen van de Sociale Dienst buiten gefotografeerd en aan respectloos verhoor onderworpen. Ze dreigt ook haar twee kinderen te verliezen, met dank aan school en Jeugdzorg. Ik kan wennen aan onvoorspelbaar weer, aan duurdere prijzen, maar niet aan vernedering en onrecht!