‘En nou die hèndjes de lucht in'

De foeilelijke paarse - of zijn het nou lila - plastic tassen van carnavalswinkel Hoofs kleuren meer en meer de Bossche binnenstad. De inhoud van de plastic tas laat zich niet moeilijk raden. Het zullen ongetwijfeld pakskes en frutsels zijn voor carnaval. Want het mag weer, het kan weer. De kersverse minister Ernst Kuipers vindt dat bijna alle remmen weer los mogen. En hij kan het weten, hij is enige dokter in het kabinet. Niemand had het durven dromen, maar na een jaar van onthouding - om in de katholieke sfeer te blijven - mag er weer carnaval worden gevierd. En zo krijgt het roodwitgeel weer een blos op de wangen, kunnen de vaten in de kroegen worden gevuld met carnavalsbier. Nog een weekje nerveus rondlopen en Den Bosch wordt weer voor een paar dagen Oeteldonk. 

Zelf vier ik al een aantal jaren geen carnaval meer, maar warempel: ik heb er nu ineens zin in, althans voor een middag. Langer gaat niet lukken, want dan moet ik waarschijnlijk aan de beademing en op de IC zitten ze niet op mij te wachten. Carnaval wordt dit jaar wel anders dan we gewoon zijn, zegt de voorzitter van horecavereniging 11-11. We kunnen nu geen extra ruimte creëren, geen extra tenten plaatsen. Dus moet het vooral een feest worden voor de Bosschenaar. En zo hoort het ook. Ook Rob van de Laar van de Brabantse Carnavals Federatie roerde zijn carnavalsstaart. 'Het wordt geen volwaardig carnaval, het wordt alleen een kroegenfeest', zegt hij. 

Nu is in mijn beleving carnaval altijd een kroegenfeest geweest en bij een waterig zonnetje stond je buiten biertjes te hijsen en onzin te kletsen. Lekker dicht op elkaar met een rondje bier van Jan, een rondje bier van Thea. Regelmatig kwamen volle bladen blond schuimend bier voorbij. Ik hapte erin alsof het verse sneeuw was. Ik heb altijd wel gedacht dat het bier met carnaval dunner was dan normaal, want het verdween zo soepel in mijn schor geworden keel. Maar dat is een fabeltje volgens de biermakers. Bier is bier. Dat je er beter tegen kunt komt door het hossen, zegt men. Nou ja, dat zal wel. Ik heb nooit veel gehost met carnaval. Wel gesjanst natuurlijk, zeker als uit de boxen ‘Wat een lekker ding bende gij, en ge hebt zo'n lekker kuntje’ schalde. 

Daarover gesproken. Ik heb horen fluisteren dat er de komende week handhavers worden opgeleid om te fungeren als een soort van grenswachter. Carnavalswinkel Hoofs is al speciaal pakskes voor hen aan het naaien. Ook worden ze uitgedost met een roodwitgele grensrechtervlag waarmee ze kunnen zwaaien als de hèndjes naar beneden gaan. De bedoeling is dat de grenswachters regelmatig de dampende naar bier ruikende  kroegen in gaan om erop toe te zien dat er geen grensoverschrijdend hossend gedrag plaatsvindt. ‘Want ge wit ooit nooit nie met carnaval’. Aan de kroegeigenaar zal daarom worden gevraagd om ‘Wat een lekker ding bende gij’, niet meer te draaien, maar: ‘En nou die hèndjes de lucht in en kèk me lachend aon’. En zo wordt carnaval dit jaar écht anders dan we gewoon zijn, maar wel grensverleggend!